Blog over de USA, 2006

In mijn eerste 2 maanden hier heb ik een paar Highschools bezocht. In de afgelopen 2 weken is het in een sneltreinvaart gegaan en ik heb nu onderhand zo’n 10 scholen gezien. Dat is voldoende denk ik. Ze hebben veel gelijkenis.

The American Highschool

Bij bijna elke school die ik hier bezoek vindt ongeveer dezelfde procedure plaasts. Willy maakt een afspraak, ik meld me bij de ingang, inschrijven, een badge op met VISITOR en daarna richting leraar. Bij de lessen observeer ik van achter uit het lokaal en als de mogelijkheid er is probeer ik met de leerlingen te praten.

De grote verschillen; ik merk op dat tijdens de lessen de docenten meer hameren op fomules, termen en zaken zoals het periodiek systeem. De opzoek cultuur is hier minder aanwezig. Ook is de leraar duidelijk “in charge”. Leerlingen lijken zich in de klas behoorlijk beleefder voor te doen dan in Nederland. Wel vind ik dat de leerlingen minder spontaan zijn.

Een natuurkunde les over de wet van Archimedes.
Tijdens 1 van mijn bezoeken gaan ineens alle leerlingen staan en samen met de stem van de man uit de speaker zeggen de leerlingen:

"I Pledge Allegiance to the flag of the United States of America

and to the Republic for which it stands, one Nation under God, 

indivisible, with liberty and justice for all."

Het is verplicht op alle highschools en basisscholen in de VS sinds 11 september. Ik was verbijsterd toen ik het hoorde. Voor de Amerikanen is het doodnormaal, daar is volgens mij precies waardoor het nergens op slaat.

Opde highschools merk ik bij de leraren vaak een opluchting als ik de klas verlaat, de leraren voelen zich niet op hun gemak met een pottenkijker.

Community College

Op Iillinois Valley Community College ontmoeten ik Dr Jeffrey Carver. Carver is in het voorjaar gepromoveerd bij Willy op ISU. Een community college verzorgt de eerste twee jaren van een HBO. Het is de eerste school die me erg aanspreekt. De sfeer is er erg vriendelijk en meer leerlingcentraal. De school wil elke leerling stimuleren succesvol te zijn. Carver heeft een aantal boeiende lesprogramma’s gemaakt. Deze springen eruit door een overzichterlijke zelfverantwoordelijke werkwijze. Dit is zeker iets dat ik wil gebruiken in Nederland.

Een oude maar mooie grote labzaal

Jeffrey Carver in actie, “he rocks!”

ISU

De colleges die ik hier op de universiteit geef beginnen steeds beter te lopen. Ik weet de leerlingen op de juiste manier te stimuleren om actief deel te nemen aan de lessen. Zo spraken de leerlingen eerst amper met elkaar, nu discussieren ze zelfs met mij. Tijdens de les van 18 oktober gaat de tijd zo snel en zijn de leerlingen zo enthousiast dat ik amper nog hoef te sturen.

Willy tijdens de posterpresentatie en beoordeling

Sara en ik, nog geen idee wie we beoordelen…

Frans Carelsen, docent in Twente aan een middelbare school en de Universiteit. www.carelsen.nl

Frans bezoekt ISU voor 2 weken om een kijke te nemen in het Amerikaans onderwijs en om het “sugar for my honey” project uit te voeren. Het project gaat over het winnen van suiker uit suikerbieten. “Chemistry that matters”, zoals Willy het noemt. Het stuk Nederlandse curriculum wordt door een aantal studenten van ISU uitgevoerd, het zijn mijn klasgenoten.

De amerikanen gaan enthousiast met het project aan het werk. Frans en ik verblijven een middag in het lab om suiker te winnen uit appels en wortels. Het geheim van de bieten vertellen we de amerikanen niet.

Wat dit project zo Nederlands maakt; er wordt meer op zelfwerkzaamheid en zelfverantwoordelijkheid van de leerling gestuurd. De docent stuurt de klas minder klassikaal aan. Het is scheikunde die de leerlingen in het dagelijks leven terug kunnen vinden.

Samen met Frans proberen we tijdens een aantal bezoeken de leeftijd en het niveau wat in te schatten. Voor de duidelijkheid: de VS middelbare school kent 1 niveau en dus geen VMBO HAVO VWO. Het is hier 1 niveau met soms een extra honor les. De VS kent geen LBO MBO HBO Universiteit. Enkel een college of univeristy. Dit zorgt voor grote verschillen binnen de klassen.

Hollansche avond in het huis van de Hunters,..hmm Hutspot!

Een fris drankje

Het Nederlands wordt mijn studiegenoten te veel… ze vinden een vertaal machine

Maisvelden zijn bruin en worden geoogst

Donderdag 19 oktober, Frans verlaat Normal ik bregn hem even naar chicago. 270 miles 5,5 uur rijden, ook dat is al normaal voor me. Nog een paar weken en ik vertrek weer naar Nederland.

Comments Off

Vrijdag 6 October IACT meeting op ISU

IACT(Illinois association of chemistry teachers) is “te vergelijken” met NVON. De meeting is een conferentie met diverse workshops. Het heeft “ergens” iets weg van een woudschotenconferentie.

Ik heb enigszins hoge verwachtingen van de dag. Ik word teleurgesteld. Tijdens de workshops is er weinig interactie. Er is veel papier. Een workshop over de chemistry of fire begint goed maar eindigt zeer amerikaans met het herhalen(5 keer) van de mededeling dat je student als eerst in veiligheid moet stellen. Voor het praktijk gedeelte staat er een prachitge rode brandweerwagen op de parkeerplaats. De lieden hebben een oefenapparaat bij zich van 4000 dollar. Helaas is het apparaat zo wingevoelig dat je geen brandblusser nodig hebt om de gasbrand te blussen.

Bezoek Frans Carelsen

Frans Carelsen van Utwente (www.carelsen.nl) is aangekomen op ISU. Het is even wennen om weer Nederlands te praten. Frans zal in de komende weken een project uitvoeren samen met ISU studenten.

Het is prettig om een Nederlandse onderwijs expert te spreken. We kunnen praten over de dingen die we zien en meemaken.

Comments Off

Donderdag 6 October 6.30am

Pete Goff collega uit het lab pikt me op bij het appertement. We rijden naar Chicago. Rond half 10 komen we aan bij Farragut Highschool. Een school tegen downtown Chicago aan, met 2500 leerlingen. Op de school bezoeken we een paar oude collega’s van Pete. Pete heeft 4 jaar op Farragut Highschool les gegeven en is nu bezig met zijn master en phd op ISU. Hij is een prettige gesprekspartner. We praten over educatie, maatschappij, politiek en kunst.

De bel van Farragut Highschool gaat en het mooie oude leslokaal loopt vol met leerlingen. Ik kijk eens om me heen en langzaam dringt tot me door dat ik de enige blanke in de ruimte ben. Wat voel ik me simpel en naïef. Na een moment van verstandsverbijstering assisteer ik in een natuurkunde klas. Ik spreek met veel kinderen, de natuurkunde is verder business as usual.

In de middag rijden we verder door de wijk rondom de school met de voertaal spaans; 75% latin americans 25% afro american, de blanken vallen tijdens afronden weg. Supermarkten of verse producten zie je hier niet, veel deep fried chicken ketens, drankwinkels, leningshops en lommerds. Helaas maak ik het beeld niet erger of meer stereotype dan het is. Het is echt bedroevend.

Ook in de tweede school die we bezoeken is de klas samenstelling zoals in de wijken. Bendes en criminaliteit zijn dagelijkse praktijk voor veel leerlingen, je tas gaat door de röntgen scanner en iedereen gaat door de metaaldetector. Pete en ik konden als onbekende bezoeker zonder controle doorlopen…

De bezoeken zijn een geweldige en bizarre ervaring, jammer dat Chicago iets te ver weg is(3 uur) om er zo nu en dan les te geven. Het heeft zoveel indruk op me gemaakt dat dit 1 van de ervaringen is waar ik in Nederland iets mee wil doen.

Eind van de middag

Navy Pier, Chicago. Een toeristenplek, zeil boten en eindelijk water waar ik de overkant niet van kan zien. Pete en ik lopen door milenium park een prachige combinatie tussen natuur en kunst.

De avond

We bezoeken de crobar, een club waar Pete een acrobatenact heeft. De club is afgehuurd door een bedrijf. Ik kan me ongemerkt tussen de 800 personeelsleden van het bedrijf begeven. Ik geniet van een zeebuffet en een Grolschje. Langzaam zie ik 800 amrikanen dronken worden. Aan het eind van het feest geeft de C.E.O een peptalk waarna 3 keer de bedrijfsnaam uit volle borst word geschreeuwd. Ik had het niet meer…

In het laatste half uur moet er iets van de dansvloer gehaald worden, we krijgen de instructie van de bedrijfsleider om te wachten. De creditcard betaling(iets met 5 cijfers) voor het feest moet eerst gevalideerd worden door de maatschappij. 30 seconden later gaan alle lichten aan, U heeft betaald, tot ziens….
Laat in de nacht komen we aan in Bloomington Normal.

Comments Off

Normal in Normal

In het begin is werkelijk alles nieuw. Nu 7 weken later sluiten er al gewoontes in. De koffie s’ochtends, dagelijkse gesprekken, de lessen, de weg van huis naar school, het eten, etc.

In de afgelopen weken heb ik ontzettend veel uren gemaak op de universiteit. Het drong pas tot me door toen iemand tegen me zei:”Man, you’re like the navy, first in last out”. En inderdaad 60 uur per week is niet ongebruikelijk en toch voelt het als prettig werken.

De lessen

Iets wat ik mij opvalt is een groot verschil in dynamiek in een les. Ik heb de studenten die ik lesgeef zo’n 10 keer in mn klas gehad. Op het moment van binnenkomst zijn ze doodstil, ze zeggen niets tegen elkaar en wachten af tot ik begin. Dit heb ik in Nederland nog niet zo meegemaakt. Ik zie deze stilte ook bij andere klassen en lessen. De studenten lijken tijdens de les bijzonder actief door als een stenotypiste alles op te schrijven. Ik vraag me af hoe actief de leerlingen werkelijk zijn, snappen ze wat ik ze vertel?

ChemWest

Donderdag middag 3.30, vertrek naar chicago voor een chemwest meeting. Een reis in noordelijke richting met ondergaande zon. Ondanks dat we noordelijk van de “Mason -Dixon line” zitten staat er countrymuziek op afgewisseld door wat Johnny Cash. Volgens mn groepsgenoten zit de muziek wereld als volgt in elkaar: Pop gaat over de liefde. Country en western gaat over de gebroken liefde, het slome paard of de kapotte pick-up truck. Blues over de gebroken liefde, de avond dat ik dronken was en nu weet ik niet waar mn vriendin is.

Om 7 uur komen we na een flinke spits op de highschool aan. Schrikbarend groot, met plaats voor 3000 leerlingen. Een prachtig en vertrouwd scheikundelokaal. De meeting bestaat uit leraren, studenten en stagaires. Tijdens de meeting krijgen we noviteiten uit het onderwijs te zien en een aantal bijzondere slimme demo experimenten(ik verklap natuurlijk niets). Bijzonder om te zien hoeveel werk mensen in de meeting steken en de afstanden die ze afleggen om het te bezoeken. Zo eindigt de meeting om 11 uur en komen we om 1 uur aan in Bloomington-Normal

Zoek het einde van de hal

Een highschool zoals er meer zijn. Gigantisch groot. Veel kinderen anoniem in een enorm gebouw. van binnen en buiten doet het een beetje aan als oud ziekenhuis.

Comments Off

De woensdagen

Elke woensdag is standaard lesgeefdag. De groep studenten begint langzaam te ontdooien. Aan het begin van de lessen beginnen ze me vragen te stellen over Nederland en Europa. Niemand uit de klas is buiten de usa geweest.
Ik begin meer inzicht te krijgen wanneer ze iets wel en niet snappen. Ze geven dit niet snel toe. Ik ontdek grote verschillen in het niveau in mijn klas. Veel groter dan ik ooit heb gezien op een middelbareschool. De oorzaak is waarschijnlijk het grote verschil in highschools(mijn studenten komen uit heel Illinois).
De studenten dekken zich in voor zaken waar ze de schuld van zouden kunnen krijgen. Ze emailen met verklaringen voor het afwezig zijn bij lessen en het niet maken van opdrachten, of het niet snappen van een onderwerp.

Mijn onderzoek

Ik heb in overleg met de mensen van mn researchgroup een vragenlijst voor de studenten van diverse programs samengesteld. Lees de lijst hieronder:

-begin-
• Why do you want to become a (fill in major/career choice:…… )?
• What other options did you consider?
• What are the 3 best things that have happened while enrolled in your studies?
1. _________
2. _________
3. _________

• What are the 3 worst things happened while enrolled in your studies?
1. _________
2. _________
3. _________
• All your experiences in your studies/program total 100%. Divide your feelings about these experiences into three parts. Estimate the percentage for each category.
1. _____ % Great / Very Good
2. ______ % Average
3. ______ % Terrible / Very Bad
• What accomplishment during your studies/program makes you the most proud?
• What would be the best thing about being a teacher (or other major) in your opinion?
• What would be the worst thing about being a teacher (or other major) in your opinion?
• Have you considered studying abroad?
• Why or why not?
• If you had the chance, what would you want to ask a student from Europe?
• Who (you, parent, spouse, friend) has the highest expectation of you and your professional goals and why do you think that person has these expectations?
• If problems of any kind occur during your studies who is to blame?

1. ______ % Teacher
2. ______ % Course Organisation(department/university/ etc.
3. ______ % My own fault

-EINDE-
Heb jij een vraag aan de amerikaanse studenten? mail me op mail@steenbrink.com !!!

Wil jij met me samenwerken buiten USA door hetzelfde daar te vragen, laat het me weten!
In de komende 4 weken zal ik, practica lessen op ISU bezoeken, een basisschool, een highschool in chicago en 4 highschools in de omgeving. Ik probeer de leerlingen van de highschools ook zelfde soort verzameling vragen te stellen.

Comments Off

Lessen op ISU

De eerste les hier, geen stoichiometry maar muphy’s law. Ik had geen lokaal om in les te geven. Het lokaal werd bezet gehouden door professor van de “pabo” ik vermoed dat de les ging over kledingvoorschriften in de jaren 50. Na overleg liepen er 20 freshmen achter me aan richting computer resource room. Een lokaal vol Mac’s waar ik met de de grill tosties wil maken(voor de leraren wat is de didactische truuk in een tosti). Scheikunde in het computerlokaal, ik vermoed dat ik er als internationale docent wel mee weg kan komen.

Mijn indruk van de studenten is dat ze buitengewoon rustig en braaf zijn. Misschien ben ik eng of snappen ze niet wat ik zeg. Na wat testjes en vragen komen ze wat los. (vragen naar wat leerlingen van je vinden als docent is onamerikaans)

Bezoek aan Holy Trinity Junior High

Trinity junior high is een katholieke brugklas school. Ik ga met Pete Goff mee, een man uit mn research group van 28. Hij doet een GK12 project waarbij studenten scholen afgaan om wat uitdagendere scheikunde uit te voeren. De school kom je niet gemakkelijk binnen. Voor de camera staan en de deur gaat van het slot, melden bij de bali, intekenen, een batch op met naam en heel groot visitor. De leerlingen lopen er allemaal in uniform. Geen grote verschillen tussen de 14 jarige in Nederland, hooguit een opmerking over lengte en “the Dutch”. In de les zoeken de leerlingen naar een manier om water te zuiveren na een orkaan of overstroming.

Opvallend in het lokaal zijn de bordjes met losse woorden als: Respect, make your homework en attitudes are contagious, is it worth catching? Het zijn veel losse opmerkingen, de leerlingen kunnen uitleggen wat respect is en dat ze punten krijgen als ze zich voorbeeldig gedragen. Ik ben benieuwd.

Comments Off

Wat maakt een amerikaanse student een amerikaanse student?

Uiterlijk:

Een cultuur shock zul je hier niet zo snel krijgen, wel valt mij op dat de amerikanen er qua kleding anders uitzien. De meeste NL jongens zijn het dragen van de voetbalshirtjes wel verleerd tegen de tijd dat ze het op het HBO komen. Hier zie juist veel sportshirt en T-shirts van wat dan ook. Veelal een korte broek met genoeg zakken om een dag schoolboeken in kwijt te kunnen. Verder kort haar of een pet. De amerikaanse studentes lopen veel in jogingbroeken of korte booty pants op het gedeelte van de broek(of beter het broekje) staat maar al te duidelijk hun universiteit op. De dames dragen vaak een ook een T-shirt van een sportclub of ISU. De polocultuur zie je hier eigenlijk niet.

De studentenverenigingen:

Studentenverenigingen zie je hier in de vorm van fraternity en sorority. Anders dan in Nederland zijn ze in het bezit van een groot huis in de buurt van de campus waar ze gezamelijk wonen. De rituelen zijn niet anders dan de Nederlandse.

De sport:

Iets wat de studenten hier erg betrokken houdt bij de universiteit, is de sport. Vrijwel iedereen is in highschool met een sport begonnen en speelt fanatiek bij een team van de universiteit. Ook de marching bands zijn hier polulair.

Het polulaire en fanatieke en dat vooral aan de buitenwereld laten zien is iets wat de meeste Nederlanders wel van de Amerikanen verwachten. Het is waar en het heeft z’n voor en nadelen, ik ben zelf van mening dat de betrokkenheid van de NL studenten bij de unviversiteit wel wat beter kan en dat de universiteit wel wat meer faciliteiten mag aanbieden(een groot verschil is wel dat alle studenten hier op kamers wonen). Wel is het zo dat het fanatieke “overdreven” iets is wat niet in de aard van de Nederlanders zit. Ook het georganiseerde heeft hier de overhand. Ik ben van mening dat in Nederland het spontane een grote goede invloed heeft.

In de les:

Ik heb nu een dozijn aan lessen meegemaakt en het valt me op dat iedereen schrijft tijdens de les. Ik vraag me af of de studenten wel horen wat de docent zegt. Uit gesprekken met Willy heeft dit ermee te maken dat de studenten erg hun best doen om de indruk te geven dat ze druk bezig zijn met de lessen. Na de lessen hoor ik van velen dat ze niet snappen wat er in de les gebeurt, dit komt ook voor in Nederland, maar ik denk dat de grens om iets te vragen lager ligt. Een Nederlandse student maakt zich minder druk om intelligentie imago dan een Amerikaanse student.

Het onderzoek:

Een groep van 9 studente doet de komende tijd onderzoek voor Willy Hunter. Dit is de groep waar ik voor het Fall semester ook deel van uitmaak. Het onderwerp van het onderzoek in een notendop: “Het onderzoeken van het nut van undergraduate research, activiteiten in scheikunde en wat dat bijdraagd aan de kennis van scheikunde.” Zaken als onderzoek en practica worden vaak zonder vraagtekens als nuttig gezien. De onderzoeksgroep wil meer grip op dit proces krijgen. Het is nog in een beginstadium we hebben 2 lunchmeetings gehad(met vette amerikaanse pizza). Momenteel zijn we het onderzoeks gebied aan het afbakenen en verkennen. Ook zoeken we uit wat er al bekend is over dit onderwerp. Het is boeiend om te zien hoe zoiets in zn werk gaat en nog leuker om er deel van uit te maken. De gelijktijdigheid met Wetenschap op de NHL is een welkome ondersteuning.

Mijn eigen verrijking:

Zonder specifiek op zoek te gaan doe ik al veel indrukken op. Om dit nog maar wat zeilen bij te zetten zal ik mee doen in een LIO achtig programma en zal ik de komende tijd veel scholen bezoeken van basis tot highschool.

Comments(1)