Blog over de USA, 2006

Het midden van de week

Willy heeft een kantoor en een labruimte ingericht met bureau’s waar de graduate onderzoekers een plek hebben. Dit is ook de plek waar ik mn werk kan doen!

Helaas heeft mn voorganger het er niet levend vanaf gebracht…

Deze week is het rustig met studie. Ik ben met wat voorbereidend werk bezig en uitzoeken hoe alles hier op de campus werkt.

I’m a happy camper!

Donderdag, vrijdag en zaterdag

Het lijkt me een goed idee om de stad te verkennen, ik heb al een gedeelte gezien op de fiets met Willy samen, maar deze middag trek ik er alleen op uit. Niets hier in de omgeving is er op berkend dat je er op de fiets komt. Het enige fietspad(een oude spoolijn) heeft zoveel stop borden dat je elke 100 meter een paar minuten moet wachten.

Dus rijden op de weg met een helm op. De grootte van de auto’s valt me met de huidige nederlandse standaard nog best mee. De rijstijl van de Noord Amerikanen is niet best. 70% van de mensen gebruikt de auto als niet-handsfree telefooncel. Als fietser uitkijken dus! Tijdens mn rit op zoek naar een goede plek om koffie te kopen moest ik een halve snelweg oversteken wat me ongveer een kwartier heeft gekost.

Met 27 graden, 98% luchtvochtigheid en zo nu en dan een hevige regenbui kwam ik onder de modder bij een office winkel aan om daar inkt te kopen voor een vulpen. Nou dat verkopen ze dus niet… Alles is hier disposable.
Vrijdag avond ga ik op bezoek bij de buren, de buurvrouw is professor op ISU. Het is een feestje met voor de graduate students en phd students van het English department. Een totaal ander vak maar boeiend om de mensen te spreken. Later meer over de verschillen.

Zondag

Nog geen drukte van school en voor de fam Hunter de laatste dag van hun vakantie. Willy en ik gaan op de fiets naar Comlara Lake. Rebecca en de kinderen met de auto. Een rit van totaal 30 mile met voor mijn nederlandse begrip een flinke hitte.

Koffie bij Rebacca en Willy aan de keuken tafel “check the mug”

Maandag t/m Woensdag

Maandag ochtend om 8 uur gelijk les van Willy in een klas vol eerste jaars. Het is een module die ik gedeeltelijk meeloop ter observatie. De freshmen zijn allemaal nog erg stil, maar ik kan hier vast een goede indruk krijgen hoe de start is in het eerste jaar van de lerarenopleiding scheikunde.

11 uur ik woon een les bij met 217 studenten. Dat is even wat anders dan wat ik gewent ben op de NHL. Willy maakt in deze les een begin met reactievergelijkingen en gaat daarna richting stoichiometry.

S’avonds van 5 tot 8 bespreken we in een les voor 4e jaars hoe de ochtend les van Willy ging. De les van die Willy maandag ochtend geeft zal volgende week worden opgesplitst in groepen van 20. Aan 1 van die klassen zal ik les gaan geven.
De les anorganische chemie die maandag is zeer energiek. Met behulp van een soort afstandsbediening participeer je in de les en kun je vragen beantwoorden. De docent kan later zien of je de vragen juist of onjuist hebt beantwoord. De stof lijkt me niet al te onbekend voor te komen. Wel vind ik het iets bijzonders dat we het periodiek systeem uit ons hoofd moeten leren.. Ook ben ik erg blij dat ik de Quantum fysica al gevolgd heb, dit is zeer verhelderend. Het snelle engelse chemistry jargon is goed te volgen.

De eerste dag dat de ISU krant uitkomt, steken ze me de gek aan.

Ik kan dinsdag de sleutel van het appartement ophalen bij Bill. Zijn vader komt uit Leeuwarden kwamen we toevallig achter. Bill spreekt geen Nederlands.

In de middag ga ik voor een inentingen mix naar student health. Dit versuft me de rest van de dag redelijk..

De avond trek ik in het appartement, netjes en naar nederlandse standaard groot.

Woensdag

7.30 achter mn bureau op campus. 8.00 in de labzaal en onafgebroken tot 12.00 door met 2 verschillende lessen. Ik vraag me af waarom ze hier geen korte coffeebreak hebben…misschien omdat het meestal niet te zuipen is. Gelukkig kan ik om 12.00 zelf zetten in Willy’s education lab. Een Mug later en een fijn gesprek met Lemmer later ben ik weer fit.

1.00 tot 1.50 Inorganic chemistry van Dr McLauchlan, kort, snel en waanzinnig boeiend. De Clicker is echt een mooi intrument om als docent je leerlingen bij de les te betrekken. De prof vuurt vanaf zn powerpoint vragen op je af die je dmv multiple choice op je clicker beantwoordt. Hij kan achterafzien wat je hebt geantwoord en ook kan hij de klas laten zien wat de percentuele score is per vraag.

De rest van de middag wat huiswerk en wat verhalen over USA en FRL met Bill

Comments(5)

Maandag en Dinsdag

Ik ben nu bijna een week in Illinois en ik woon nog bij de familie Hunter thuis. Voor vandaag is het de bedoeling dat ik in 1 van de gebouwen op de campus ga wonen. Ik ben er met Rebecca(de vrouw van Willy) stiekum naarbinnen geglipt om te gaan kijken. Het gebouw en de kamers voldoen niet echt aan mijn ondergrens van kwaliteit. Het doet een beetje Oost Duits aan en het krioelt er van de gekken 18 jarige freshmen(1ste jaars). Vergelijk dit met de 16 jarige scooter/breezer generatie. (NB lesgeven is wat anders dan hier midden tussen wonen.) Ik ben later die middag bij een aantal woningbureau’s langs geweest die me zonder voorwaarden door Normal/Bloomington rondreden om me het aanbod in appartementen te laten zien. Echt ongelovelijk als ik dit vergelijk met Nederland, zoveel keuze.

Een graduate student Pete, waar ik de komende tijd veel mee te maken zal hebben woont op Shelbourn Drive. Dit zijn een soort gezinswoningen waar je in Nederland gemakkelijk 2 ton voor kwijt zou zijn. Hier is het mogelijk om er als student samen met je vriendin en eventueel kind kunt wonen. Willy heeft hier ook gewoond toen hij begon als Prof at ISU.

Dat de campus mooi is…? oordeel zelf aan de hand van de foto’s onder in de post.

Dit is Fell Hall, 1 van de hoofdgebouwen van de campus. Meer foto’s onder in de post..

Dinsdag en Woensdag

De introductie hier gaat vooral over immigration en zakelijk dingen. Over cultuur shock en hoe contact te vinden andere studenten. De mensen van het International Office zijn echt heel erg goed, ze herkennen 90 internationale studenten bijna allemaal bij naam en land. Ze laten alle studenten duidelijk merken dat ze zeer welkom zijn en met alle problemen welkom zijn bij het international office. Wel is het zo dat ze je hier bijna een probleem kunnen aanpraten als je er geen last van hebt. Het lijkt voor nederlandse begrippen wel een kleuterschool soms. 1 van de gastsprekers leek erg op de barbie uit toy story(voor de gene die dit kennen bedoel ik de stem niet de omvang).
Woensdag avond is er een PotLuck waarbij een hoop Amerikaanse families eten meebrengen om te delen met de internationale studenten. Het is bijzonder om te zien hoe betrokken een groep vrijwilligers is bij de studenten en de universiteit. Dit is iets wat je ook ziet bij een hoop andere mensen die ik ontmoet heb. De amerikanen zijn trots op hun university en hun kinderen die er aan studeren. Zo kun je hier T-shirts komen met ISU MOM erop, stel je dat eens voor wat voor uitslover je zou zijn in Nederland. Om terug te komen op de PotLuck, het is wel gek om te zien hoe enthausiast de Amerikanen zijn en hoe snel een feestje ook weer over kan zijn. Het is duidelijk dat iederen een “schedule” heeft waaromheen ze leven. Ik ben wel eens druk maar een feestje voor internationale studenten zou in NL zeker zijn uitgelopen in een feest in een lokale kroeg. Zoiets is hier als het door de universiteit georganiseerd is “out of the question”. Dit heeft ook te maken met de leeftijd waarop je alcohol mag nuttigen.

Moulton Hall waar ik les zal hebben en les zal geven.

De Quad, het midden van de campus. Ter grote van het vossepark lwd.

Meer Quad

Meer quad, Nu nog rustig

Een moderner stukje campus, ook prachtig en bijzonder schoon.

Vlak bij het Chemistry Building deze weg loopt tot aan het huis van de fam Hunter

Comments(2)

Een korte film van een tochtje met een kano met de fam Hunter.

kano

Comments Off

Donderdag 10 augustus

1 dag voor vertrek, een prachtige dag op het water kijken naar het Skutsjesilen. Tijdens het tochtje gaat de telefoon met de mededeling over een terreurdreiging in London. Gelukkig lijkt het uiteindelijk mee te vallen.

De laatste avond in Nederland schuilen onder een Heineken biertent tijdens de Lemsterweek. Afscheid…
Vrijdag 11 augustus

Vroeg op schiphol waar het erg druk blijkt te zijn. De rij voor het inchecken is ongeveer een uur. De bagage wordt doorzocht op vloeistoffen. Gelukkig heb ik geen explosief Nederlands destillaat in mn handbagage.

De vlucht is te hopelijk het saaiste wat ik mee zal maken. 9 uur stilzitten en niks doen, gelukkig had in nog een prettig slaaptekort in te halen van de nachten voor vertrek.

Willy en Rebecca Hunter halen me op van Chicago O’Hare. De reis naar de stad Bloomington Normal gaat langs zeker 60 Miles maisvelden. Bloomington Normal 100 Miles onder Chicago is een stad met ruim 100.000 inwoneners doet erg vriendelijk aan. Bij aankomst hangt de Friese vlag uit.

De zaterdag maken we een trip over het campusterrein, het is erg groot. Samen met Willy bezoek ik het Chemistry building. Een mooi gebouw met een groot aantal laboratoriums. Naast het gebouw met laboratoriums zit in het biology gebouw, hier zit Willy’s kantoor en een ruimte waar ik samen met een aantal studenten zal komen te werken. Het campus terrein is als uit een film, een groot aantal oude gebouwen veel groen en veel wandelpaden. In europa zou dit zeker 1 van de mooiste universiteitsterreinen zijn. Hier is het bij lange na niet de mooiste. Op de terugreis in een zo’n grote Dodge gereden en een auto gefixed.

Vanaf januari ben ik bezig geweest met voorbereidingen voor mn trip. Het was veel werk met een ontelbaar aantal dingen die lastig en onbekend zijn. Soms vergeet je bijna dat waar het om draait nog moet beginnen. Volgende week Orientation week en ik zal een kamer krijgen in het international house.

Comments(4)