Blog over de USA, 2006

Dagelijkse gang van zaken in de 3e en 4e week:

408 W. Vernon avenue: Het appertement waar ik verblijf. Op de supersize spullen en de airco na is het niet veel anders dan Leeuwarden. Bill mn huisgenoot (2e generatie in usa en zn pa komt uit Leeuwarden) laat mn de typisch amerikaanse dingen zien in de komende periode. Te beginnen bij het voedsel, Bill kookt werkelijk waar alles, zolang het maar uit de magnetron komt. Ik geef toch meer de voorkeur aan iets meer moeite en wat meer gezonde producten. Nieuw in onze keuken, een senseo crema met Douwe Egberts pads.

We bezoeken geregeld een paar vrienden van hem en maken wat plannen voor de komende weken hier in Normal Illinois.

Het uitzicht vanuit het appertement, alle gebouwen zijn van ISU. Dichtbij dus, niet verder dan 5 minuten naar de werkruimte.

Labourday weekend

In het labourdayweekend ga ik met de familie Hunter mee naar Lafayette Indiana, het is 2 uur rijden en ligt ten oosten van Illinois. Lafayette is de stad van Purdue university waar Willy zijn Phd heeft behaald. We bezoeken oude buren van de fam Hunter, waar ze naast woonden toen ze in “married student housing” woonde. (married student housing, zijn kleine appartementen van 35m2 waar je blijkbaar met 2 volwassenen en een paar kinderen kunt wonen.)

We helpen met het aanleggen van een terras en een 3 feet hoge muur. Veel manual labour en ik als Nederlander kom goed van pas voor een mooi vlak terras en wat stratenmaken. (alle straten zijn hier van beton of asfalt). Volgens Willy begin ik aardig amerikaans te worden door te meten in inches en feet. Als ik de 2 prof’s zie stuntelen met wat papier en potloden om het terras uit te tekenen en te berekenen vraag ik waarom ze het metric system niet gewoon gebruiken. Ik krijg geen antwoord.
We bezoeken Purdue university waar we worden rongeleid door het laser optics lab van Dan. Hij is onderzoeker en is bezig met vernieuwing in laserpuls data communicatie. Vergeef me een het gebrek aan een uitgebreidere uitleg.

De laseroptics in de kelder van het gebouw.

Verder hebben we een bezoek gebracht een het nanotechnology gebouw, splinternieuw en over een jaar pas operationeel. Stel het je voor als een gigantische cleanroom met de zuiverste lucht en het zuiverste water op aarde. Indrukwekkend dus.

In het weekend heb ik veel indrukken opgedaan van een amerikaanse familie. Vriendelijke mensen en erg geinteresseerd. Veel amerikaanse dingen gegeten: Bagles, muffins, pancakes met worst(8.00am), cornedbeef met bacon en aardappelen(9.00am) en brownies. Van heel lekker tot even wennen!

De gemiddelde dag

Ik heb een redelijk programma aan lessen. Ik ben er flink druk mee ook omdat een hoop dingen nieuw zijn en daardoor een hoop tijd kosten. Anorganische chemie is behoorlijk pittig. Het is op een duidelijk hoger niveau dan de NHL het is dan ook een vak uit het master programma.

De lessen chemistry education zijn vergeleken met de nederlanse standaard behoorlijk wat gemakkelijker. Mijn bevinding tot zover is dat de NL studenten ongeveer 2 jaar voorsprong hebben in niveau van leraarschap.

Mijn bureau

Een klein gedeelte van de werkruimte, een beetje rommelig om niet van de standaard in het gebouw af te wijken

Opvallend is dat de gebouwen dag en nacht toegankelijk zijn. Ik heb een sleutel van het gebouw en de room.( het is hier nu 20.00 en ik zit even achter mn bureau dit te schrijven)

Uitzicht op de Dorms vanaf de werkruimte

In de les die ik zal geven gaat het over de gaswet. Een formule mij bekend als de vanderwaalsvergelijking heet ineens anders. Zou natuurlijk best kunnen dat er meer mensen druk mee zijn geweest. Al denk ik dat Van der Waals en Kamerlingh Onnes hier anders over dachten.
In de les anorganische chemie komen interatomaire krachten en intermoleculaire krachten voorbij. En alweer,… wie is London? En waar is Van Der Waals? Ik vraag de docent hoe het zit. En hij bevestigd mijn vermoeden, London was een Duits/Amerikaans onderzoeker. Van Der Waals staat buiten spel.
Om de het hamburgergehalte hier wat aan te kunnen ga ik in de middag vaak fietsen. Helaas is er hier en gebrek aan downtown area. Een binnenstad is hier helemaal weg. Bedrijven als Wal-Mart hebben de economischie activiteit naar de rand van de stad getrokken. Het enige wat nog iets aan sfeer heeft is downtown Bloomington op 6 kilometer van mn huis. Het koffiehuis Coffee Hound is de mooiste plek uit de omgeving, ik ben er vaste gast.

View from inside “the coffee hound”

Geen grachten maar een concreet afwateringskanaal

Hier nog een filmpje http://webserv.nhl.nl/~steen103/ookmooi/Ilsept.mov

Ongeveer 9MB in lage kwaliteit….

Comments Off